Ons stofje endorfine door Harma

Wat hebben de lopers, wat niet lopers toch hebben ! Hoe komt het toch dat
deze mensen vaak in de flow zitten ! Allemaal vragen voor de niet-lopers '

OKE ! In het begin ging het niet gemakkelijk maar we werden beloond. De
eerste 5 km waren een feit. Je eerste overwinning behaald , de Eemsmondloop
kon beginnen. Zoekend verder naar nieuwe uitdagingen , je grenzen verleggen ,
tasten naar het onbekende. Toch stond je niet alleen , je trainer geloofde in
je passie. Van 5 km gingen we naar 10 km ' de wedstrijden begonnen, honger
naar de snelste tijden. De saamhorigheid ontwikkelde zich snel in de groep .
Kletsen en gezelligheid stond voorop. Onze trainer kreeg druk en wij werden
steeds fanatieker. Elk zijn/haar eigen karakter ' NEE'. ! ' dat was voor onze
trainer niet mals. Maar onze positieve instellingen sleepte hem met ons mee
naar de volgende uitdaging' DE halve marathon. Nog tasten in het donker , het
ging een tijd erover heen' in het verte zagen we ons licht . De banden
onderling werd sterker en hechter . Intussen verwachten we onze tweede
trainer' klein , tenger, heel klein beetje druk. ( daar moet je korreltje
zout er bij nemen ) NEE!! We zijn niet de gemakkelijkste. Onze trainers
hadden vaak hoofdpijnen. ' MARATHON' een belangrijke onderwerp met vol
gevaren. Vragende, verbaasde blikken volgden ons. Maar we gingen serieus aan
het werk. , zowel trainers en onze organisatie. ' Anneke en Richard. Soms
vergeten we onze ervaren marathonloper Richard. Zo ging Richard plannen maken
om lange duurlopen te lopen met onervaren lopers. Door hem konden we
overnachten in een stoere mooie schip in waterrijk omgeving in Rotterdam. Het
was keihard werken, vervloekt, gezweet , en wat een tijd hebben we erin
gestoken. . Mijn thuisfront had ik al ingelicht en deden niet moeilijk.ze
wisten dat het onze droom waren. Hopelijk hebben de andere lopers ook
ervaren. Het is een feit dat je een andere leven krijgt' gezond leven , vroeg
naar bed, trainen , en trainen en weer trainen. Je lichaam gaat zich
veranderen tot een sportieve eenling. Je discipline ontwikkeld zich in een
gevoel ' IK kan de hele wereld aan. En daar op ' 10 april 2016 . Dus zeg
nooit' NOOIT!!! Met elkaar samenwerking kunnen we het aan gevold door' veilig
voelen, respect en wederzijds vertrouwen. WE NEVER WALK ALONE... Ps: Ellen !!
Ik heb heel grote bewondering voor je geduld , ik neem toch aan als vrouw van
een trainer is ook niet mals .. Je bent een lieverd vergeet dat nooit!!'
Geschreven door HARMA KOOI WIERINGA.